τεκνογέννητος

-ον, Α

φρ. «τεκνογέννητοι πόνοι» — οι πόνοι κατά τη γέννηση τέκνου, οι ωδίνες τού τοκετού επιγρ..

[ΕΤΥΜΟΛ. < τέκνον + -γέννητος (< γεννῶ), πρβλ. νυμφο-γέννητος].